Rætur hryðjuverkamanna

Hvað segir félagsfræðin og mannfræðin um uppruna hryðjuverkanna? Ekki mikið, en þó er ýmislegt að koma fram. Til dæmis er bent á eitt athyglisvert í sambandi við samanburð á innflytjendum í París og Bandaríkjunum. Bandaríski mannfræðingurinn Scott Atran hefur kannað þetta mál. Í Bandaríkjunum er talið að innflytjendur nái þeirri menntun og efnahag, sem einkennir meðalmanninn í landinu eftir aðeins eina kynslóð. Í Frakklandi eru innflytjendur fimm til tuttugu sinnum líklegri að vera fátækari og minna menntaðir en miðstéttin, jafnvel eftir þrjár kynslóðir í landinu. Stéttaskiftingin er, þrátt fyrir allt, miklu lífseigari í Frakklandi en í Ameríku.   Uppruni fanga í fangelsum þessara landa segir einnig sína sögu. Í Frakklandi eru múslimar á bilinu 8 til 10% af allri þjóðinni, en þeir eru um 60 til 75% af öllum föngum landsins. Það er svipað hlutfall og hjá ungum svertingjum í Bandaríkjunum.  En í Frakklandi sitja margir í steininum vegna hugmyndafræði sinnar. Í Bandaríkjunum er það öðruvísi. Þar eru svertingjarnir fangar aðallega vegna smáglæpa, tengdum neyslu og verslun með eiturlyf. Skoðanakannarnir sýna að í Frakklandi hafa 27% af öllu ungu fólki (milli 18 og 24 ára) frekar jákvæða skoðun á ISIS. Meðal þeirra eru margir atvinnulausir utangarðsmenn, sem líta á ISIS sem samtök, þar sem þeir séu velkomnir og sjá jihad sem aðferð til að breyta heiminum sér í vil.   Þannig tókst þremur fyrrum föngum í París að ná heimsathygli í síðustu viku og breyta heiminum á sinn hátt, þótt það kostaði þá lífið. Mannfræðingarnir telja að milli 7 og 14% allra múslima í heiminum styðji árás Al Quaeda á Bandaríkin árið 2001. Ef svipað hlutfall styður ISIS nú, þá er það hvorki meira né minna en um 100 milljón manns. En hve margir þeirra væru tilbúnir að berjast og deyja fyrir slíkan málstað? Það veit enginn. Slíkt hugarfar myndast aðeins við sérstakar aðstæður, eins og til dæmis í litlum klíkum múslima í fangelsi, þar sem þeim finnst að allur hinn vestræni heimur vinni á móti sér. Mannfræðingarnir telja því að klíkurnar myndist ekki í moskunum heldur fyrst og fremst í fangelsum, eða þá á fótboltavellinum. Ekki í moskum, því að þar er þögn og menn talast ekki við. Ræturnar eru fátækt, misrétti, atvinnuleysi og félagsleg vandamál, sem hafa að mestu leyti skapast vegna auðvaldsskipulagsins sem stýrir heiminum í dag.

Athugasemdir

[Þorsteinn Valur Baldvinsson, 19.1.2015 kl. 09:17]

Góð samantekt og greining á kjarna máls

[Haukur Kristinsson (IP-tala skráð) 19.1.2015 kl. 09:51]

"Ræturnar eru fátækt, misrétti, atvinnuleysi og félagsleg vandamál, sem hafa að mestu leyti skapast vegna auðvaldsskipulagsins sem stýrir heiminum í dag."

Nákvæmlega!

[Wilhelm Emilsson, 19.1.2015 kl. 09:54]

Að niðurstöðunni má þá draga þá ályktun að Frakkland sé meira að auðvaldsþjóðfélag en Bandaríkin. Það gengur varla upp, eða hvað?

[Haraldur Sigurðsson, 19.1.2015 kl. 10:24]

Wilhelm: Það er þín ályktun, ekki min. Ég tel hins vegar að í Frakklandi ríki enn mikil og ákveðin stéttaskipting sem er mun meiri en í USA.

[Jón Þórhallsson, 19.1.2015 kl. 10:26]

Hver væri heppilegasta stefnan inn í framtíðina í Frakklandi eða á heimsvísu?

Gætu allar þjóðir komið sér saman um BOÐORÐIN 10?

[Ásgrímur Hartmannsson, 19.1.2015 kl. 11:19]

... í Frakklandi sitja margir í steininum vegna hugmyndafræði sinnar.

Hvar er málfrelsið?

[Bjarni Gunnlaugur (IP-tala skráð) 19.1.2015 kl. 14:19]

Það skyldi þó aldrei vera að auðvaldsskipulagið geri ekki greinarmun á innflytjendum og innfæddum í USA á meðan jafnaðarmennirnir í Frakklandi haldi fast um sitt gagnvart þeim sem bætast við?

[Snorri Hansson, 20.1.2015 kl. 01:45]

Frábær grein. Enskar fréttastofur tala um að framkoma Frakka í Alsír

 á sínum tíma sé einnig stór liður.

[ls (IP-tala skráð) 20.1.2015 kl. 09:27]

"Í Bandaríkjunum er talið að innflytjendur nái þeirri menntun og efnahag, sem einkennir meðalmanninn í landinu eftir aðeins eina kynslóð. Í Frakklandi eru innflytjendur fimm til tuttugu sinnum líklegri að vera fátækari og minna menntaðir en miðstéttin, jafnvel eftir þrjár kynslóðir í landinu. Stéttaskiftingin er, þrátt fyrir allt, miklu lífseigari í Frakklandi en í Ameríku."

Stéttaskiptingin í gömlu stórveldunum í Evrópu er býsna rótgróin, og þar er að finna 'glerveggi' sem við hér hreinlega skiljum ekki, vegna þess að stéttaskipting af því tagi er eiginlega ekki til hér.  Þess vegna eigum við oft erfitt með að skilja sumt af því sem gerist í þeim löndum.